Warsztat Terapii Zajęciowej

P1250598

baner_WARSZTATY

Regulamin

Klauzula ogólna zadania ustawowe WTZ obowiązek informacyjny

Zarządzanie nr 1 2022

Wniosek o przyjecie do WTZ

WZT-MONITORING

WYZNACZNIE IOD

Zajęcia klubowe 2022-2023

Zajęcia klubowe 2023-2024

Zajęcia klubowe 2024-2025

Postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego pn.: “Zakup samochodu/microbusu 9-osobowego przystosowanego do transportu osób niepełnosprawnych dla WTZ”

 

 

 

 

 

 

Program Warsztatu Terapii Zajęciowej

przy Stowarzyszeniu „Dorośli – Dzieciom” w Sępólnie Kraj. dla osób niepełnosprawnych, upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym

 

CELE I ZADANIA WARSZTATU

Celem działalności warsztatu jest rewalidacja osób głębiej upośledzonych umysłowo, ich wszechstronny rozwój na miarę indywidualnych możliwości oraz przygotowanie do codziennego życia, tak aby były zaradne, umiały sterować własnym zachowaniem, by mogły uczestniczyć w życiu społecznym.

 

Realizacja celów i zadań odbywa się poprzez:

– ogólne usprawnienie,

– rozwój umiejętności wykonywania czynności życia codziennego,

– przystosowania do życia w społeczeństwie,

– usprawnianie sposobu komunikowania się z otoczeniem poprzez rehabilitację mowy, nakierowaną głownie na rozumienie (odbiór) i mówienie (budowanie wypowiedzi),

-rozwijanie podstawowych oraz specjalistycznych umiejętności zawodowych umożliwiających podjęcie pracy zarobkowej bądź szkolenia zawodowego.

 

Zajęcia są prowadzone w grupach pięcio lub sześcioosobowych w następujących pracowniach:

  1. kroju i szycia
  2. komputerowo – biurowej
  3. działań twórczych
  4. gospodarstwa domowego
  5. rękodzielnicza
  6. techniczna
  7. ogrodniczo – florystyczna
  8. przygotowania zawodowego
  9. porządkowa

(Wszelkie zmiany w zakresie terapii zajęciowej w pracowniach WTZ zostaną umieszczane w zał. Nr 2 Programu WTZ)

 

Uczestnicy biorą udział w zajęciach:

– artystycznych,

– logoterapii (w ramach możliwości),

– psychoterapii,

– rehabilitacji ruchowej,

– kultury zdrowotnej, opieki pielęgniarki

– turystycznych,

– podtrzymywania umiejętności szkolnych i życiowych,

– terapii ekonomicznej,

– kompetencji społecznych, zawodowych,

– praktykach zawodowych.

 

Przewidywane efekty:

  1. Uzyskanie możliwie najlepszej sprawności ruchowej i manualnej,
  2. Maksymalny rozwój samodzielności w samoobsłudze,
  3. Zwiększenie poczucia własnej wartości uczestników,
  4. Wypracowanie akceptacji własnej niesprawności,
  5. Wyciszenie napięcia emocjonalnego,
  6. Rozwijanie zainteresowań,
  7. Rozwijanie umiejętności współpracy i współżycia z innymi ludźmi,
  8. Uzyskanie przygotowania do czynności związanych z wykonywaniem zawodu.

 

Warsztat jest czynny pięć dni w tygodniu – od poniedziałku do piątku w godzinach:

I zmiana 7.00-15.00,

II zmiana 7:30-15:30.

 

W ostatni wtorek danego miesiąca- posiedzenie Rady Programowej

 

Program dzienny pracowni terapeutycznych:

  1. 7.00-8.30- przyjazd uczestników (śniadanie, herbata)
  2. 8.30-9.00- zajęcia w grupach małolicznych lub indywidualnie
  3. 9.00-11.45-zajęcia w pracowni wiodącej
  4. 11.45-12.00- przygotowanie posiłku
  5. 12.00-12.30- przerwa na posiłek
  6. 12.30- 15.15- zajęcia w grupach, zajęcia indywidualne
  7. 14.00- odjazd I grupy uczestników
  8. 15:30- odjazd II grupy uczestników

 

Dopuszcza się realizację zajęć poza placówką, np. Praktyki zawodowe, wycieczki zawodoznawcze.

(W sytuacjach wyjątkowych również w inne dni tygodnia, tj. sobota, niedziela, święta , np. wycieczki, zawody, festiwale, itp.)

 

 

ZAKRES TERAPII ZAJĘCIOWEJ

 

PRACOWNIA KROJU I SZYCIA

  1. Poznawania podstawowych technik krawieckich i dziewiarskich:

– nawlekanie nitki na igłę, robienie pętelki

– rozpoczynanie, zakańczanie szycia

– łączenie dwóch tkanin ściegiem za igłą i na okrętkę

– wykonywanie prostych ściegów ozdobnych (łańcuszek, sznureczek, krzyżykowy)

– umiejętność przyszywania guzików z 2 i 4 dziurkami, haftek i zatrzasków, ręczne dzierganie dziurek

– posługiwanie się maszyną do szycia – wykonywanie prostych czynności w zakresie jej obsługi

– marszczenie tkaniny ręczne i maszynowe (drapowanie i pikowanie)

– posługiwanie się taśmą krawiecką (branie wymiarów krawieckich)

  1. Wykonywanie podstawowych prac krawieckich:

– wybór tkaniny

– pobranie wymiarów krawieckich

– wykonanie mustra

– odrysowanie wzoru na materiale (posługiwanie się mydełkiem krawieckim)

– wycięcie wzoru (posługiwanie się nożyczkami krawieckimi)

– szycie, zszywanie

  1. Wykonywanie kostiumów i elementów dekoracji do inscenizacji.
  2. Trening ekonomiczny:

– nauka umiejętności obrotu pieniądzem

– nauka umiejętności oszacowania towaru

– nauka planowania wydatków

– nauka samodzielnych zakupów

– nauka umiejętności oszczędzania

 

PRACOWNIA KOMPUTEROWO-BIUROWA

  1. Umiejętności ogólno komputerowe w celu usprawnienia koordynacji wzrokowo-ruchowej:

– posługiwanie się myszką i klawiaturą,

– uruchamianie zestawu komputerowego i jego elementów np. drukarki,

– wyszukiwanie i uruchamianie programów komputerowych,

– zapisywanie i odczytywanie wyników pracy z komputerem.

  1. Umiejętność wykorzystania narzędzi technologii informacyjnej w celu ułatwienia komunikacji z otoczeniem i przygotowania do funkcjonowania w społeczeństwie:

– zabawa i nauka z komputerem – puzzle, malowanki i kolorowanki, programy multimedialne, gry symulacyjne, zręcznościowe itp.

– wykorzystanie programów edukacyjnych np. z matematyki, przyrody,

– wprowadzenie w podstawy pracy z edytorem graficznym i tekstowym,

– drukowanie przygotowanych dokumentów,

– poznanie zastosowania komputerów w najbliższym otoczeniu,

– dostrzeganie korzyści wynikających z zastosowania komputera jako narzędzia w codziennej pracy,

– wykorzystanie Internetu jako źródła informacji oraz środka komunikacji w życiu społecznym i prywatnym.

  1. Samodzielne przygotowanie nieskomplikowanych prac komputerowych:

– prace rysunkowe, ilustracyjne, z elementami fotografii,

– wizytówki, kartki, laurki, listy itp.,

– gazetka warsztatu.

  1. Posługiwanie się urządzeniami biurowymi typu:

– laminarka,

– bindownica,

– kserokopiarka,

– niszczarka do papieru.

  1. Trening ekonomiczny:

– nauka umiejętności obrotu pieniądzem

– nauka umiejętności oszacowania towaru

– nauka planowania wydatków

– nauka samodzielnych zakupów

– nauka umiejętności oszczędzania

 

PRACOWNIA DZIAŁAŃ TWÓRCZYCH

 

  1. Poznawanie podstawowych dziedzin sztuk plastycznych:

– malarstwo,

– rysunek,

– grafika,

– ceramika

  1. Poznawanie różnych dziedzin rękodzieła artystycznego:

– aplikacje

– gobeliny

– makrama

– tkactwo artystyczne

– ozdabianie techniką decoupage

– malowanie na szkle

– filcowanie

– papieroplastyka

– haft (płaski, krzyżykowy)

  1. Wykonywanie ozdób i dekoracji tematycznych:

– wykurzanie dostępnych materiałów, elementów natury

– orientacja w trendach dekoracji świątecznych

– realizowanie własnych pomysłów, inspiracji

  1. Rozpoznawanie linii:

– rozumienie pozycji linii, postrzeganie przestrzenne,

– rysowanie linii o różnych kształtach,

– używanie różnorodnych materiałów w celu utworzenia linii (patyczki, nić wełniana),

– rozpoznawanie form geometrycznych w przedmiotach, osobach, zwierzętach,

– rysowanie podstawowych form z pamięci,

– próby komponowania płaszczyzny obrazu,

  1. Przezywanie doznań plastycznych

– plastyczne wyrażanie swoich przeżyć,

– pobudzanie wyobraźni, wytwarzanie nastroju i motywacji do podjęcia działalności plastycznej

– stosowanie różnych technik, form i metod pracy

– otwieranie nowych możliwości wyrażania własnej osoby, przeżyć pozytywnych i negatywnych

  1. Zapewnienie kontaktu ze sztuką:

– ukazywanie wartości sztuki i charakterystycznych dla niej elementów,

– wyrabianie umiejętności odbioru, przeżywania oraz oceniania sztuki,

– budzenie przeżywania zadowolenia i satysfakcji z kontaktu ze sztuką,

– rozbudzanie potrzeby kontaktu ze sztuką

  1. Aukcje prac, wzbogacanie galerii warsztatowej.
  2. Trening ekonomiczny:

– nauka umiejętności obrotu pieniądzem

– nauka umiejętności oszacowania towaru

– nauka planowania wydatków

– nauka samodzielnych zakupów

– nauka umiejętności oszczędzania

 

PRACOWNIA GOSPODARSTWA DOMOWEGO

  1. Nabywanie umiejętności kulinarnych:

– nakrywanie i podawanie do stołu

– układanie codziennego jadłospisu

– przyrządzanie jednego posiłku regeneracyjnego dla wszystkich uczestników

– higiena sporządzania i spożywania posiłków

– przygotowywanie składników i odpowiednich naczyń

– wykonywanie wstępnej obróbki produktów: mycie, obieranie, siekanie, porcjowanie, ucieranie jarzyn i warzyw

– wykonywanie prostych potraw: zupy, kanapki, sałatki, surówki, zapiekanki, desery, napoje

– obróbka mięsa: porcjowanie, siekanie, krojenie, proste potrawy z mięsa

– sporządzanie ciast

– organizacja imprez okolicznościowych (catering)

  1. Zadania różne:

– mycie i wycieranie naczyń

– pranie ręczne i automatyczne

– krochmalenie i prasowanie

– planowanie i organizacja prac domowych

– dokonywanie zakupów żywności, środków czystości i innych w miarę potrzeb

– sprzątanie z użyciem środków czystości i urządzeń elektrycznych (posługiwanie się odkurzaczem)

  1. Trening ekonomiczny:

– nauka umiejętności obrotu pieniądzem

– nauka umiejętności oszacowania towaru

– nauka planowania wydatków

– nauka samodzielnych zakupów

– nauka umiejętności oszczędzania

 

PRACOWNIA RĘKODZIELNICZA

  1. Rozwijanie sfery społeczno – emocjonalnej:

– rozumienie poleceń i prostych komunikatów

– wypowiadanie się na swobodny i określony temat

– wyrażanie potrzeb i stanów emocjonalnych

– adekwatne reagowanie do sytuacji

 

  1. Rozwijanie i usprawnianie psychomotoryki:

kształtowanie umiejętności szycia ręcznego

ćwiczenia usprawniające motorykę małą

rozwijanie umiejętności plastycznych

wykonywanie form przestrzennych

decoupage

przygotowanie świątecznej dekoracji pracowni

 

 

  1. Trening ekonomiczny:

– nauka umiejętności obrotu pieniądzem

– nauka umiejętności oszacowania towaru

– nauka planowania wydatków

– nauka samodzielnych zakupów

– nauka umiejętności oszczędzania

  1. Czynności porządkowe.

 

 

PRACOWNIA TECHNICZNA

  1. Podczas terapii podopieczni pod okiem terapeuty nabywają umiejętności:

– cięcia drewna piłą prostą

– przybijania gwoździ, haczyków, kołków

– wkręcania śrub

– czyszczenia drewna papierem ściernym

–  wiercenia wiertarką: ręczną, elektryczną i mechaniczną

– wyrzynania w płycie wyrzynarką

– posługiwania się szlifierką elektryczną

– malowania

– lakierowania

Celem jest doskonalenie koordynacji wzrokowo – ruchowej oraz korzystanie z    odpowiednich narzędzi do wykonywania konkretnych prac i właściwego ich stosowania. Uczestnicy pracują nad poprawą sprawności manualnej oraz wydłużeniem czasu  skupienia uwagi na określonej czynności, a także wdrożenie do dokładności i staranności.

 

  1. Zakres terapii w pracowni technicznej:

– poznawanie i przyswajanie nazw i oznaczeń stolarskich

– dbałość o czystość i estetykę stanowiska pracy

– zachowanie bezpieczeństwa pracy

– przygotowanie do pracy zarobkowej

– nauka prawidłowego posługiwania się narzędziami zgodnie z ich przeznaczeniem

– nauka frezowania i nanoszenia wymiarów na wyroby

– nauka barwienia i lakierowania

– nauka rozpoznawania gatunków drewna oraz materiałów drewnopodobnych

– kształtowanie wyobraźni przestrzennej

– doskonalenie ręcznej obróbki drewna

– montaż gotowych elementów różnymi technikami

– malowanie detali i gotowych wyrobów

– dbanie o porządek i higienę otoczenia

– dbanie o materiały i ekonomiczne korzystanie z nich

  1. Wyroby wykonywane w pracowni:

– sprzęt użytkowy np.  ramki, wieszaki

– ozdoby drewniane np. aniołki, kwiaty

– utrwalanie wiedzy z zakresu BHP obsługi urządzeń, maszyn i narzędzi stolarskich     oraz zapoznanie się i przestrzeganie regulaminu pracowni.

  1. Trening ekonomiczny:

– nauka umiejętności obrotu pieniądzem

– nauka umiejętności oszacowania towaru

– nauka planowania wydatków

– nauka samodzielnych zakupów

– nauka umiejętności oszczędzania.

 

PRACOWNIA OGRODNICZO-FLORYSTYCZNA

  1. Poznawanie podstawowych zasad wzrostu i rozwoju roślin oraz ich rozmnażania.

– przygotowywanie gruntu i materiałów do siewu nasion

– zapoznanie się z rodzajami nasion oraz nauka ich wysiewu

– nabywanie umiejętności pikowania i sadzonkowania roślin

– przyswajanie umiejętności rozmnażania roślin (sadzonki zielone, kłącza, rozłogi, podział, cebule)

  1. Zabiegi pielęgnacyjne związane ze wzrostem i rozwojem roślin.

– podlewanie

– nawożenie

– odchwaszczanie

– ochrona przed szkodnikami

– regulacja pokroju roślin (przycinanie, uszczykiwanie, formowanie)

– stabilizowanie roślin

  1. Posługiwanie się narzędziami ogrodniczymi

– grabie

– szpadel

– łopata

– haczka

– konewka, wąż ogrodowy

– taczka

– kosiarka

– widły

  1. Nabywanie umiejętności i doskonalenie w zakresie podstawowych zasad ogrodnictwa i pielęgnacji roślin ogrodowych oraz doniczkowych.

– plan prac ogrodniczych uzależniony od pór roku, warunków atmosferycznych oraz od czasu wegetacji roślin

– zdobywanie wiedzy o roślinie (budowa, wegetacja, procesy biologiczne)

– nabywanie umiejętności rozróżniania roślin zielonych, drzew i krzewów

– przesadzanie i doniczkowanie roślin

– przechowywanie po ukończonym procesie wegetacji

  1. Nauka doskonalenia wykonywania prac porządkowych w ogrodzie

– grabienie liści

– przycinanie drzew i krzewów

– pielęgnacja trawnika

– pielęgnacja rabat kwiatowych i grządek warzywnych

  1. Hortiterapia – jako nowatorska metoda wspomagania rehabilitacji. Wrodzony związek człowieka z naturą.

– zdobywanie wiedzy o zjawiskach występujących w przyrodzie

– kształtowanie umiejętności obserwacji natury

– utrwalanie wyrażenia cech otoczenia w lesie i innym terenie zielonym (barwa, kształt, zapach, wielkość)

– uwrażliwienie na piękno poprzez wizualizację, zapach i dotyk

– nauka wyostrzania zmysłów

– poprawa zdolności manualnych

  1. Nabywanie wiedzy i umiejętności zbierania roślin do suchych i żywych bukietów.

– suszenie roślin oraz ziół (aromaterapia olejkami)

– tworzenie różnego rodzaju kompozycji z suszu

– tworzenie kształtów kompozycji florystycznej z żywej roślinności

 

  1. Trening ekonomiczny

– nauka samodzielnych zakupów

– nauka umiejętności oszacowania towarów

– nauka umiejętności obrotu pieniędzmi

– nauka planowania wydatków

– nauka umiejętności oszczędzania

 

PRACOWNIA PRZYGOTOWANIA ZAWODOWEGO

  1. W ramach pracowni realizowane są następujące zadania:

– nabywanie umiejętności współżycia w grupie oraz nawiązywania i utrzymania prawidłowych relacji społecznych,

– utrwalanie umiejętności związanych z samoobsługą,

– rozwijanie umiejętności korzystania z komunikacji PKS i innej,

– rozwijanie psychofizycznych sprawności niezbędnych w pracy zawodowej,

– zapoznanie uczestników z otwartym oraz chronionym rynkiem pracy (kontakty z pracodawcami, wizyty w zakładach pracy, itp.),

– wykonywanie niektórych prac porządkowych i remontowych w placówce (sprzątanie, zamiatanie, grabienie, odśnieżanie, itp.),

– nauka prawidłowej obsługi sprzętu biurowego (komputer, kserokopiarka, laminarka, bindownica, itp.),

– wykonywanie drobnych usług biurowych na potrzeby placówki, stowarzyszenia- np. przepisywanie pism na komputerze, kserowanie dokumentów, pomocy edukacyjnych oraz laminowanie dokumentów,

– utrwalanie zdobytych wcześniej wiadomości i umiejętności.

 

  1. Kształtowanie umiejętności ze wszystkich sfer życia niezbędnych do samodzielnego funkcjonowania, które odbywają się poprzez treningi:

– podstawowych umiejętności prowadzenia rozmowy,

– nabywania umiejętności i rozwiązywania problemów  w sytuacjach trudnych,

– dbanie o higienę osobistą i wygląd zewnętrzny,

– umiejętności praktycznych- poprzez realizowanie praktyk zawodowych w zakładach pracy (sprzątanie, zamiatanie, grabienie, malowanie, odśnieżanie, drobne prace biurowe i inne),

– nabywanie umiejętności załatwiania spraw w urzędach- PUP, ZUS, US, PCPR,

-ekonomiczny- poznanie wartości nominałów, planowanie i dokonywanie zakupów, orietacja w cenach, itp.,

– techniczny- obsługa drobnego sprzętu AGD oraz sprzętu biurowego (mikser kuchenny, kuchenka mikrofalowa, czajnik elektryczny, kserokopiarka, laminarka, gilotyna, bindownica, itp.),

– w zakresie kształtowania prawidłowych umiejętności i zachowań społecznych,

– prawidłowej obsługi komputera- przepisywanie pism, korzystanie z internetu (wyszukiwarek internetowych, portali społecznościowych oraz gier dydaktycznych),

– przygotowanie do podjęcia pracy- szukanie informacji o pracy w różnych źródłach, kompletowanie dokumentów niezbędnych do podjęcia pracy (np. świadectwa szkolne, zaświadczenia, orzeczenie o niepełnosprawności), pisanie CV, nawiązywanie prawidłowych kontaktów z pracodawcą.

 

Założenia uwzględniają:

– indywidualne podejście w wyborze metod terapeutycznych w odniesieniu do osób o różnych stopniach niepełnosprawności,

– różnorakość form pracy,

– wielokierunkową edukację dostosowaną do potrzeb i możliwości danego uczestnika.

 

 

 

. Trening ekonomiczny

– nauka umiejętności obrotu nominałem pieniądza

-nauka umiejętności oszacowania, znajomości wartości towaru

-nauka planowania, przygotowania listy wydatków

-nauka umiejętności oszczędzania

-nauka samodzielnych zakupów

 

 

 

 

 

 

 

PRACOWNIA PORZĄDKOWA

  1. Prace związane z utrzymaniem czystości w pomieszczeniach

( biurowe, służbowe, węzły sanitarne, klatki schodowe, stołówki itp. )

– dobór odpowiednich środków czystości do wyznaczonych struktur  powierzchni zgodnie                     z przeznaczeniem

– dezynfekcja narzędzi oraz sprzętów kuchennych po zakończonej pracy

– odtłuszczanie powstałych zabrudzeń po przygotowanych posiłkach

– utrzymywanie czystości w obrębie kuchni i zaplecza sanitarnego, zmywanie naczyń                                      po zakończonym dniu pracy

– zamiatanie, mycie, odkurzanie,

(posadzki, wykładziny dywanowe, zmywalne itp.)

– konserwacja i nabłyszczanie powierzchni podłóg

– usuwanie  powstałych zabrudzeń na meblach obitych tapicerką

– czyszczenie i wycieranie kurzu z powierzchni sprzętów biurowych ( szafy, biurka, stoły,  itp.)

-oczyszczanie niszczarek na dokumenty, koszy na śmieci

– mycie okien, drzwi zewnętrznych i wewnętrznych

– czyszczenie okładzin ściennych ( glazury, lamperii ), podłogowych, luster

– czyszczenie, wycieranie poręczy i balustrad na klatkach schodowych i ciągach komunikacyjnych

– czyszczenie urządzeń sanitarnych ( miski sedesowe, pisuary, umywalki, itp. )

– kształtowanie umiejętności obsługi mopa parowego, myjki parowej, mopa obrotowego

– mycie naczyń ( wyparzanie )  sprzętu kuchennego

 

  1. Prace związane z utrzymaniem ładu i porządku oraz estetyki wokół budynku

-sprzątanie i utrzymanie w czystości powierzchni utwardzonych ( dróg, ulic, chodników, placów itp.)

-opróżnianie koszy zewnętrznych ze śmieci,  segregacja odpadów komunalnych

– czyszczenie i utrzymanie w czystości terenów w pobliżu kontenerów na śmieci

– utrzymanie w czystości schodów zewnętrznych i ciągów komunikacyjnych prowadzących do budynku

– dbałość o czystość  terenów utwardzonych

( np. usuwanie wrastającej trawy, opadłych liści, samosiejek itp. )

– odśnieżanie wyznaczonych terenów

– posypywanie powierzchni oblodzonych piaskiem , chlorkiem wapnia w celu zabezpieczenia przed poślizgiem

– używanie kompostowników zgodnie z przeznaczeniem

 

  1. Utrzymanie i pielęgnacja terenów zielonych

– usuwanie wszelkich nieczystości z zieleni miejskiej tj. trawy ( śmieci, połamanych gałęzi )

– podlewanie trawników i terenów zielonych oraz ich pielęgnacja

– przycinanie i pielęgnacja żywopłotów, krzewów

– koszenie traw

– umiejętność obsługi nożyc do żywopłotu

– grabienie, zamiatanie  liści

– odchwaszczanie i pielęgnacja rabatek

– zbieranie opadłych gałęzi

– przygotowanie gruntu do siewu nasion

– sadzenie kwiatów i roślin ozdobnych

-nawożenie

– stabilizowanie roślin

– wykładanie torfem lub korą miejsc przeznaczonych do sadzenia kwiatów

– ochrona roślin zagrożonych przemarznięciem na czas zimowy

-zabezpieczanie przed szkodnikami

 

  1. Trening ekonomiczny

– nauka umiejętności obrotu nominałem pieniądza

-nauka umiejętności oszacowania, znajomości wartości towaru

-nauka planowania, przygotowania listy wydatków

-nauka umiejętności oszczędzania

-nauka samodzielnych zakupów

 

 

POZOSTAŁE FORMY TERAPII

  1. Logoterapia, komunikacja alternatywna,
  2. Psychoterapia, elementy socjoterapii,
  3. Terapia zabawowa,
  4. Rehabilitacja ruchowa,
  5. Kultura zdrowotna,
  6. Grupa wsparcia dla rodziców, w miarę ich potrzeb
  7. Terapia ekonomiczna,
  8. Podtrzymywanie umiejętności szkolnych i życiowych, nabywanie kompetencji społecznych
  9. Arteterapia – różne formy

 

ZAKRES I METODY NAUKI ZARADNOŚCI OSOBISTEJ

  1. Uczenie nowych kompetencji poprzez bezpośredni kontakt z najbliższym otoczeniem.
  2. Racjonalne reagowanie na potrzeby uczestnika, który jak najwcześniej powinien zostać uznany za równouprawnionego partnera dialogu.
  3. Uważne i obiektywne obserwowanie uczestników (właściwa interpretacja tego, czego nie potrafi poprzez wspieranie odpowiedniej komunikacji z otoczeniem).
  4. Tworzenie wielu wariantów sytuacyjnych, w których uczestnik będzie mógł poszerzać paletę kompetencji, doświadczać nowych bodźców i wrażeń, wychodzić poza ramy i ograniczenia spowodowane niepełnosprawnością.
  5. Wysyłanie sygnałów komunikacyjnych ze strony terapeutów, wspomagających w uczestnikach korzystne przemiany oraz nabywanie i praktykowanie nowych umiejętności.
  6. Modyfikowanie własnych zachowań uczestników poprzez zaoferowanie fachowej pomocy w tym zakresie.
  7. Zwiększanie zasobu słownictwa czynnego i biernego w celu zwiększania poziomu zaradności osobistej poprzez właściwe komunikowanie się ze społeczeństwem.
  8. Symulowanie warunków, w których wyuczone umiejętności okażą się potrzebne, swobodne korzystanie z nabytych i posiadanych umiejętności i zdolności.
  9. Wspomaganie samodzielności uczestnika poprzez kompleksowe zaangażowanie terapeuty, umiejętne reagowanie na powstałe nieporozumienia w procesie komunikacji z otoczeniem.

 

 

 

 

PSYCHOTERAPIA, ELEMENTY SOCJOTERAPII

  1. Stworzenie w kontaktach z uczestnikiem atmosfery pozwalającej dojść do głosu temu wszystkiemu, co do tej pory uczestnik tłumił, odsuwał, nie wypowiadał (lęki, przeżycia traumatyczne, głęboki smutek, cierpienie, stresy).
  2. Pomoc w przepracowaniu różnorodnych obciążeń spowodowanych niepełnosprawnością.
  3. Zwrócenie uwagi na uprzedzenia społeczne, z którymi dzisiaj skonfrontowani są niepełnosprawni, które mogą wpłynąć szkodliwie na ich rozwój duchowy.
  4. Profesjonalny wpływ na zmianę patologicznych zachowań.
  5. Kształtowanie poczucia bezpieczeństwa, stwarzanie atmosfery spokoju, rozładowanie napięć emocjonalnych.
  6. Indywidualna praca psychologa z uczestnikiem warsztatu.
  7. Harmonizowanie układu: osoba niepełnosprawna – otoczenie, kreowanie otoczenia, rozwój nowych możliwości i wartości osoby niepełnosprawnej.
  8. Podnoszenie motywacji do rozwiązywania własnych problemów życiowych – zdrowotnych, ekonomicznych, samorealizacji.
  9. Wdrażanie do asertywnych zachowań.

 

FORMY REHABILITACJI SPOŁECZNEJ

  1. Trening funkcjonowania w codziennym zżyciu, w tym: trening dbałości o wygląd zewnętrzny, trening nauki i higieny, trening kulinarny, trening umiejętności praktycznych, trening gospodarowania własnymi środkami oszczędnościowymi
  2. Trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, w tym: kształtowanie pozytywnych relacji uczestnika z osobami bliskimi, sąsiadami, z innymi osobami w czasie zakupów, w środku telekomunikacji publicznej, w urzędach, w instytucjach kultury
  3. Trening umiejętności spędzania wolnego czasu w tym: rozwijanie zainteresowań literaturą, audycjami radiowymi, telewizyjnymi, internetem, udział w spotkaniach towarzyskich i kulturalnych

 

FORMY WSPÓLPRACY Z RODZINĄ

  1. Kontakty indywidualne
  2. Kontakty osobiste
  3. Kontakty telefoniczne
  4. Spotkania grupowe
  5. Spotkania z Rada Rodziców
  6. Wspólne uczestnictwo w imprezach warsztatowych

 

TERAPIA ZABAWĄ

  1. Wyrażanie przeżyć i uczuć uczestnika przez grę i zabawę (w budynku i na świeżym powietrzu).
  2. Kontakt uczestnika z zabawkami manipulacyjnymi, konstrukcyjnymi, spełniającymi rolę stymulatora ogólnego rozwoju.
  3. Udział w imprezach, koncertach muzycznych, dyskotekach (konkursy, tańce)/

 

KULTURA ZDROWOTNA

  1. Higiena życia codziennego (czystość osobista, zachowanie czystości).
  2. Pielęgnacja ciała (cery, stóp, rąk, włosów).
  3. Golenie, przybory do golenia.
  4. Bielizna osobista i intymna dziewcząt i chłopców.
  5. Wietrzenie pokoju, rola spaceru.
  6. Ubiór, rodzaj, właściwe dostosowanie do pory dnia i roku.
  7. Pierwsza pomoc w skaleczeniach.
  8. Racjonalne odżywianie.
  9. Sposoby korzystania z opieki pielęgniarskiej i lekarskiej w przypadku typowych chorób.
  10. Udział w pogadankach tematycznych.
  11. Współpraca z rodziną podopiecznych.

 

REHABILITACJA RUCHOWA

  1. Podnoszenie wydolności organizmu oraz wszechstronnej sprawności fizycznej (rozwój cech motoryki: siła, szybkość, zręczność, wytrzymałość),
  2. Rozwijanie zmysłów, intelektu, pamięci, twórczej wyobraźni, woli, charakteru przez ruch).
  3. Dostosowanie form rehabilitacji ruchowej do możliwości i stanu zdrowia uczestnika (indywidualne programy rehabilitacyjne).
  4. Ćwiczenia korekcyjne, zespołowe formy ruchu usprawniające i relaksujące.
  5. Gimnastyka ogólnorozwojowa.
  6. Usportowienie.

 

 

OSOBY ODPOWIEDZIALNE ZA REALIZACJĘ PROGRAMU

  1. Kierownik warsztatu
  2. Instruktorzy terapii zajęciowej
  3. Psycholog
  4. Doradca Zawodowy/ trener pracy (w miarę możliwości)
  5. Specjaliści do spraw rehabilitacji i rewalidacji:

– muzykoterapeuta ( w miarę możliwości),

– rehabilitant,

– logopeda ( w miarę możliwości),

– inni (w miarę możliwości),

 

 

 

 

PSYCHOTERAPIA, ELEMENTY SOCJOTERAPII

  1. Stworzenie w kontaktach z uczestnikiem atmosfery pozwalającej dojść do głosu temu wszystkiemu, co do tej pory uczestnik tłumił, odsuwał, nie wypowiadał (lęki, przeżycia traumatyczne, głęboki smutek, cierpienie, stresy).
  2. Pomoc w przepracowaniu różnorodnych obciążeń spowodowanych niepełnosprawnością.
  3. Zwrócenie uwagi na uprzedzenia społeczne, z którymi dzisiaj skonfrontowani są niepełnosprawni, które mogą wpłynąć szkodliwie na ich rozwój duchowy.
  4. Profesjonalny wpływ na zmianę patologicznych zachowań.
  5. Kształtowanie poczucia bezpieczeństwa, stwarzanie atmosfery spokoju, rozładowanie napięć emocjonalnych.
  6. Indywidualna praca psychologa z uczestnikiem warsztatu.
  7. Harmonizowanie układu: osoba niepełnosprawna – otoczenie, kreowanie otoczenia, rozwój nowych możliwości i wartości osoby niepełnosprawnej.
  8. Podnoszenie motywacji do rozwiązywania własnych problemów życiowych – zdrowotnych, ekonomicznych, samorealizacji.
  9. Wdrażanie do asertywnych zachowań.

 

FORMY REHABILITACJI SPOŁECZNEJ

  1. Trening funkcjonowania w codziennym zżyciu, w tym: trening dbałości o wygląd zewnętrzny, trening nauki i higieny, trening kulinarny, trening umiejętności praktycznych, trening gospodarowania własnymi środkami oszczędnościowymi
  2. Trening umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, w tym: kształtowanie pozytywnych relacji uczestnika z osobami bliskimi, sąsiadami, z innymi osobami w czasie zakupów, w środku telekomunikacji publicznej, w urzędach, w instytucjach kultury
  3. Trening umiejętności spędzania wolnego czasu w tym: rozwijanie zainteresowań literaturą, audycjami radiowymi, telewizyjnymi, internetem, udział w spotkaniach towarzyskich i kulturalnych

 

FORMY WSPÓLPRACY Z RODZINĄ

  1. Kontakty indywidualne
  2. Kontakty osobiste
  3. Kontakty telefoniczne
  4. Spotkania grupowe
  5. Spotkania z Rada Rodziców
  6. Wspólne uczestnictwo w imprezach warsztatowych

 

TERAPIA ZABAWĄ

  1. Wyrażanie przeżyć i uczuć uczestnika przez grę i zabawę (w budynku i na świeżym powietrzu).
  2. Kontakt uczestnika z zabawkami manipulacyjnymi, konstrukcyjnymi, spełniającymi rolę stymulatora ogólnego rozwoju.
  3. Udział w imprezach, koncertach muzycznych, dyskotekach (konkursy, tańce)/

 

KULTURA ZDROWOTNA

  1. Higiena życia codziennego (czystość osobista, zachowanie czystości).
  2. Pielęgnacja ciała (cery, stóp, rąk, włosów).
  3. Golenie, przybory do golenia.
  4. Bielizna osobista i intymna dziewcząt i chłopców.
  5. Wietrzenie pokoju, rola spaceru.
  6. Ubiór, rodzaj, właściwe dostosowanie do pory dnia i roku.
  7. Pierwsza pomoc w skaleczeniach.
  8. Racjonalne odżywianie.
  9. Sposoby korzystania z opieki pielęgniarskiej i lekarskiej w przypadku typowych chorób.
  10. Udział w pogadankach tematycznych.
  11. Współpraca z rodziną podopiecznych.

 

REHABILITACJA RUCHOWA

  1. Podnoszenie wydolności organizmu oraz wszechstronnej sprawności fizycznej (rozwój cech motoryki: siła, szybkość, zręczność, wytrzymałość),
  2. Rozwijanie zmysłów, intelektu, pamięci, twórczej wyobraźni, woli, charakteru przez ruch).
  3. Dostosowanie form rehabilitacji ruchowej do możliwości i stanu zdrowia uczestnika (indywidualne programy rehabilitacyjne).
  4. Ćwiczenia korekcyjne, zespołowe formy ruchu usprawniające i relaksujące.
  5. Gimnastyka ogólnorozwojowa.
  6. Usportowienie.

 

 

OSOBY ODPOWIEDZIALNE ZA REALIZACJĘ PROGRAMU

  1. Kierownik warsztatu
  2. Instruktorzy terapii zajęciowej
  3. Psycholog
  4. Doradca Zawodowy/ trener pracy (w miarę możliwości)
  5. Specjaliści do spraw rehabilitacji i rewalidacji:

– muzykoterapeuta ( w miarę możliwości),

– rehabilitant,

– logopeda ( w miarę możliwości),

– inni (w miarę możliwości),

 

 

 

Dodaj komentarz